Thursday, 30 November 2017

నచ్చావు...
ఇదే ఓ సారి నీతో చెప్పాను...
నలుగురితో...నలుగురి మధ్య కూడా...
అపుడు నేను  వణికినట్టు గుర్తు... నువ్వు గమనించావో లేదో...
అదేంటో నచ్చిన సంగతులు,నచ్చిన మనుషులని గురించి ఇష్టంగా చెప్తునపుడు అలానే ఇదవుతుంట!
అప్పుడు నువ్వు కాస్త నవ్వినట్టు కూడా నాకు గుర్తు..
కాస్త అని ఎందుకన్నానంటే నిన్నూ, నీ నవ్వుని ఆ రోజు సరిగా చూడలేదు..
నా కంగారు నాది మరి‌‌....
ఏంటి నవ్వుకుంటున్నావా...‍?
ఆ తర్వాత ఎంతో బాధనిపించింది..
ఎందుకంటే నాకోసమే నువ్వు కనిపెట్టిన ఆ నవ్వుని ఈరోజు వరకూ నువ్వు నాకు చూపించనేలేదు..అంతే స్థిరం గా ఉన్నావ్..అదే ఖచ్చితత్వం..
అంతా బాగుంటుందిలే అని అనుకునేలోపే
నాకే తెలియకుండానే
పొలమారే మాటలతో నీ కళ్ళకి తడి అద్దానని తెలిసి చాలా విలపించాను..
నీకు తెలుసనుకుంటాను నాకు పలుచని తెల్ల కాగితం అంటే అమ్మంత ఇష్టం..
కాని నాకూ దానికి ఎప్పుడూ దెబ్బలాటే..
దానిపై అందమైన అక్షరాలతో రంగులద్దడానకి ప్రయత్నిస్తూ ఎప్పుడూ ఓడిపోతుంటాను.
కాని మొదటిసారి గెలవాలనిపిస్తుంది..
ఎందుకో... అని కోరగా అంటావేమో..
దాంతో నిన్ను గెలవాలని మాత్రమే..
ఇంతకంటే ఏం చెప్పగలను...
నచ్చావు...
@నరేష్ గంటల
29/11/17

Tuesday, 7 March 2017


Here Are the Good Vedio Explanations For Mechanical Concepts  

Friday, 12 February 2016


        రావే!వచ్చి నా బాధకి ఇంత మందేసి పోవే....!  
                          


        రావే!వచ్చి నా బాధకి ఇంత మందేసి పోవే....!     
ఇసుమంతైనా కనికరం లేకుండా నీ సొగసుల అత్తరు జల్లి వెళ్ళావు కదటె..    
అందువల్ల ఎన్ని సమస్యలో తెలుసా నీకు
గండెల్లొ ఎదో తెలియని అలజడి జడివానై నా యెదను మంచెత్తుతుందే.... 
        రావే!వచ్చి నా బాధకి ఇంత మందేసి పోవే....!   
ఇంతేనా అనుకుంటున్నావా....?            

క్షణ కాలంలోనే నీ రూపును కరిగించినందుకు రెప్పపాటుపై నా ఈ అలక నీ వల్ల కాదా....!
ఓజోను పొర దెబ్బ తినకుండనే నా చిట్టి గుండెకు ఏదేదో జరుగుతుందే అదీ నీ వల్ల కాదంటావా....! 
          రావే!వచ్చి నా బాధకి ఇంత మందేసి పోవే....! 
అంతెందుకే స్నేహితులందరూ నీకు పిచ్చెక్కిందిరా..పిచ్చెక్కిందీ... అంటూ దీర్ఘం తీస్తున్న వినకుండా.... 

సిరా లేని కలంతో నీ కోసం నా ఊహపుటంచుల్లొ తెగ వెతుకులాడుతున్నాను కదే!  
అది చూసి కూడా జాలి కలగలేదా?
         రావే!వచ్చి నా బాధకి ఇంత మందేసి పోవే....! 
ఇంత జరుగుతున్నా నా ఎదురు చూపులు దేని కోసమో తెలుసా?
నువ్వు అలిగితే నే బుజ్జగించే రోజు కోసమేనే....తెలుసుకోవే.....!  
         రావే!వచ్చి నా బాధకి ఇంత మందేసి పోవే....!      




13-02-16

NARESH GANTALA        

Saturday, 6 February 2016

కలలో...

యాడనున్నావో... 

     ఓర చూపుతో...బుంగమూతితో...
     మల్లె తీగవోలె నన్ను అల్లుకొని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసి ....
     నీ మల్లెల గుబాళింపుతో నాకు ప్రాణవాయువుని అందించే నువ్వు... 
యాడనున్నావో...ఏం చేస్తున్నావో... 
     నా వెంట నడిచి...నా గమనాన్ని గమనించి...
     తప్పటడుగులను సరిదిద్ది,కష్టాలని సుఖాలుగానూ,కన్నీళ్ళను పన్నీరుగా మార్చి
      మన జీవితాలలో సుగంధపరిమళాలు వెదజల్లే నువ్వు....
యాడనున్నావో...ఏం చేస్తున్నావో... 
     బుడి బుడి అడుగులతో...ముద్దు ముద్దు మాటలతో
     కాలాన్ని కరిగించి,బాధ్యతను పెంచే ఓ బహుమతిని బుడతడి రూపంలో ఇచ్చి
     నన్ను నాన్న గా మార్చే నా నువ్వు....
యాడనున్నావో...ఏం చేస్తున్నావో..

కలలో కవిత్వంమా...విచిత్రం

ఏంటో ఈ పిచ్చి కలలకి అంతెప్పుడో..అవి నిజాలుగా మారేదెప్పుడో...
   నువ్వు నిద్ర లేచినప్పుడు.
నాన్న
   ఆ నాన్ననే రా....కుంభకర్ణుడి సహోదరా...
అదేవిటి నాన్న!
   అదేవిటా!...ఇది నీకెన్నో పెళ్ళి చూపులురా..?
లెక్కెట్ట లేదు నాన్న
   నువ్వెందుకు లెక్కెటతావ్ నాన్న...లెకెట్టవ్...ఒరేయ్ ఇప్పటికి ఈ సంవత్సర కాలంలో  పెళ్ళి వారికి తొంభై ఎనిమిది సార్లు క్షమాపణ కోరుతూ ఉత్తరం వేశాను.కాబట్టి ఇది తొంభై తొమ్మిదోది.ఏదో నీ కాబోయే మామ గారు నా పాత స్నేహితుడు కాబట్టి సరిపోయింది.లేకపోతే నీకెవ్వర్రా పిల్లనిచ్చేది.ఐనా నీకిదేం జబ్బు రా సరిగ్గా చూపుల రోజే సుప్తావస్తలోకి జారుకుంటావ్.పీనుగులదగ్గిర విలపించినట్లు విలపించినా, సంవత్సర కాలంగా పళ్ళకేసి చూడని అష్ట దరిద్రులతో,అక్కుపక్షులతో లాఫింగ్ తెరపి తెరిపించినా, ప్రపంచంలో వినదగినవి,వినకూడని రకరకాల శబ్దాలను ప్రయొగించిన మెసుల్తావ్ కాని లెగవ్..చివరికి చేసేదేం లేక ప్రక్క ఊళ్ళో ఆడాళ్ళు బిందెలతో ఎంటపడ్డా ట్యాంకర్ నీళ్ళు తెచ్చాను కద రా...
 సారీ నాన్న...ఇప్పుడు చూడు చిటికెలో రెడి అవుతా..
ఛాలెంజ్ వద్దులేరా నాన్న...చిటికేసే ధైర్యం కూడా సన్నగిల్లంది..తొందరగా రెడీ అయ్యి వచ్చెయ్..వెళ్దాం..సరేనా.?.
ఒ.కె..డాడీ...
సార్..పోస్ట్...పోస్ట్...
వస్తున్నా!..వస్తున్నా!..
తండ్రి ఉత్తరం విప్పి చూచాడు.చదివాడు.అంతే ఉత్తరం బయట పారెసి గదిలోకెళ్ళి గడియ పెట్టుకున్నాడు.కొడుకు రెడి అయ్యి వచ్చాడు.
నాన్న త్వరగా రా..ట్రైన్ టైం అవుతుంది
గది లో నుండి తండ్రి అంటున్నాడు.బాబూ కుమార రత్నం అక్కడున్న ఉత్తరం చదువు నాన్న.
ఉత్తరమా అని వెదికాడు.త్వరగానే దొరికింది.అది విప్పి చదివాడు.వీడు కూడా దాన్ని అక్కడ పారేసి వాడి గదిలోకి పోయి తలుపేసుకున్నాడు..
నేలమీద ఉత్తరం పడి  ఉంది.గాలికి రెప రెపలాడుతుంది.ఆ ఉత్తరం లో ఇలా రాసుంది.

ప్రియమైన రామాచారికి

      నీ ప్రాణమిత్రుడు రంగాచారి రాయునది.ఇక్కడ అంతా క్షేమం.అక్కడ నువ్వూ,పిలగాడు క్షేమమని తలుస్తాం.చెప్పొచ్చేదేంటంటే నువ్వు రాసిన తొంభైం ఎనిమిది ఉత్తరాలతో మా అమ్మాయి జాతకమే మారిపోయింది రా అంట్ల వెదవ!.అయినా ఫేస్బుక్,వాట్సాప్ ల కాలంలో ఈ ఉత్తరాలతో రాయబారమేంటి రా సన్నాసి పీనుగ!.నీ రాయబారాలు అందివ్వడానికి వచ్చన ఆ పోస్ట్ మాన్   ముండాకొడుకు ఉత్తరానికో ప్రేమలేఖని జతచేసినట్టున్నాడు.ఆ రోజు నుండి వింత వంతగా ప్రవర్తించేది.నన్ను అమ్మ అనీ,వాళ్ళ అమ్మ ను నాన్న అని పిలిచి సచ్చేది.ఓ రోజు  ఉన్నట్టండి  నా బట్ట తల కి జడ వేస్తాని ఎంట పడితే పక్కూరికెళ్ళి తలదాచుకున్నా.నిజానికి నీ రెండో ఉత్తరానికే దీనికి, వాడికి  మనసులు కలిసాయంది.పైత్యం అని ఊరుకున్నా.కాని దీని చేష్టలు మూలంగా మూడో ప్రపంచ యుద్ధం వస్తందేమొనని భయపడి.ఒప్పేసుకున్నా.నీ ముప్పై రెండో ఉత్తరానికనుకుంటా,మా కుటుంబానికి అతగాడి కుటుంబానికి మాటలు కలిసాయి.యెంటనే పప్పన్నం తినేసాం.ఆతర్వాత బాజాలు కూడా మోగాయి.ఈ విషయాలన్నీ చెప్తూ నీకు రెండు మూడుసార్లు ఉత్తరాలేసా అయినా నీపాటికి నువ్వు ఉత్తరాలేస్తూనే ఉన్నావ్.బహుశా అవి చేరుండవ్. మొన్ననే నా మనవడి బారసాల జరిగింది.ఆ రోజే నువ్వు పంపిన తొంభై ఎనిమిదో ఉత్తరం చదివి తెగ నవ్వుకున్నాం..అవిరా సన్నాసి విశేషాలు.వీలు చూసుకొని నా మనవడిని చూడటానికి రండి.ఇంకో విషయం రో.మళ్ళీ ఇట్టాంటి ఉత్తరాలు ఎవరికీ పంపమాక..జీవితాలు తారుమారవుతున్నాయ్
ఉంటా మరి..

20/1/16

NARESH GANTALA
                     LIGHTS OFF!!
      After a boring engineering education at Calcutta, finally I had been at my home town. I was surprised to see lot of changes in station premises like new platform, neat toilets& new cloak room e.t.c.I felt happy and thought that may be the sign of new government in the state. I picked up my luggage and came out of the station. You know it’s a 2 km walk from the station to my place by a dusty road among the most beautiful paddy fields. And a sort of beautiful village smell welcomes you, as you pass on through it. Once you enter into the village, you can see so many smiling faces as inviting you. Which you cannot see in these cities.
        That’s so nice. But it’s not!
What Sashi Rekha? What happened?    (ACTING LIKE KNOWING NOTHING)
          Why are you coming closer Arjun?  (WHILE SHE IS TRYING TO MOVE AWAY)                                                                          Don’t know, but you are looking so dazzling in this white Saree.And especially your jasmine smell is forcing me to reach you.
          Just close your eyes and nose. Then there will be no problem. If you do like this, I will call my grand ma.   (WITH HIDING LAUGH)
For what? Complaining? Or for any suggestions? If it's the reason, I know how to play the game.     (WITH A SHARP LOOK INTO HER EYES)
           Shut up dear!
Then, what she will do in our first night?
          She is a good story teller. Till yesterday, she used to tell me the stories in the nights. And I used to fall into sleep slowly, while listening to her stories like a baby!
Baby? You?
           Ya.Dont you know? I am sweet and small baby. (WITH A EXPRESSION AND VOICE, REALLY SEEMED TO LIKE A BABY)          I am amazed with your cute baby expressions. You are really looking like a baby. You know onething, I have decided just now, to buy toys & chocolates to you.  (IN A CALM VOICE)
           Really! Thank you so much. Then I want...I want many!     (THREE YEARS BABY ONLY CAN TALK LIKE THIS)
many means?
           Many means many.    (WITH CHILDISH EXPRESSIONS AGAIN)
Deal is okay. But this time I am out of control with her childish behaviour. I have taken her beautiful face into my two hands. I came close to her less than little nano millimeters.Her face resembles like a wet red rose, in my hands. Her lips are shivering like; petals of flower in the rain. I winked her, and slowly moved to her fore head to kiss.
            Arjun! Arjun! Where are you? Are you dreaming?
With her shout, now I am feeling present. Bull shit! Is this my dream? How beautiful the dream is!
             Arjun, can you continue the story or can I call my grand ma?   (WITH HIDING LAUGH)
Do you know? This is block mailing. I think in the universe, no bride will want to hear a story from bridegroom on their first night. May be this is the first case & best to accept for Guinness book of world records. And I have turned aside. (NOW THIS IS MY TURN TO PUT CHILDISH FACE)
This time, she has come close to me. I expected a lot. But she has just grabbed my nose with her smooth right hand.
Its paining baby! My nose is very sensitive.    (ACTING AS I HAVE MORE PAIN)
              Then, can we cancel the programme dear? (IN A CALM VOICE WITH SMILE ON FACE)
Devil..!
          Then continue the story Arjun... (WITH A LAUGH)
Okay Rekha..Sashi Rekha.I will... (WITH A BIT OF ANGER, I KNOW SHE IS LAUGHING INSIDE)

        As I had entered into the village, I felt there is some sort of disturbance. As I was stepping ahead, found a 60 years aged woman. I thought that “I knew her before”. She wore a heavy crumpled green Saree, and her hair was irregular around her head. She sat on a rock, which was under the tree. I observed that “she is talking to herself”.
       Bloody thieves, stolen everything from me. From the alone old woman..Bastards! God is there He will curse you. He will punish you .you will smashed off. Bloody thieves.
        I tried to talk with her. But she was not listening to me. And she gave me advice “take care, thieves are there"...She was continuously telling "take care, thieves are there”. A sort of tense rose in me, not because of her. Due to, what she told! I had started my walk to home& reached the home in 5 minutes from there.
        While I reached my home, my parents were in deep sleep. I quiet surprised to see, because then time was 11 in the morning. Not only my parents, while I was coming from the station, I could not notice any one on the streets except that old lady and some street dogs and pets. I thought that "They are also in sleep”. I woke up my parents, after three trials.
             "When did you come, Arjun?"My father asked.
             "I came before my three hard calls to wake up you “I said.
             "Oh I am sorry my son. “He apologised
             "Its Okay dad. You need not to tell sorry to your son “I replied.
             "We have been sleeping in the day time for a week, not in night “told in a dull    voice, while he was taking off from the bed."Situation is not so good here “my mother told.
       I didn't understand that, what they were saying. My mother interrupted the topic with her formal questions. But actually I was so curious to know the situation in my village.
      I
nteresting Arjun! What was the real situation in your village?          (WITH ANXIETY))
Out of control!
           Out of control means what?
A woman in Saree can kill anyone without any weapons! Especially like you.
           Then she has covered her navel area based on my looks, with wrapping a portion of Saree around it.
Damn! I couldn’t have told to you.
               Shut up! Continue the story...       (WITH A LITTLE SHY ON HER FACE)
Your Aunt insisted me that “we can discuss all these things, while taking lunch.
              My aunt! Who is that?
I don't think that you are such a beautiful idiot! My mother is your aunt! Right?
              Hey, I am not idiot. I thought, a new character entered into the story.
Really? Say truth..
               Yes it’s true. Then, what happened later?    (WITH A SWEET SMILE)

  What happened? We just ate lunch.
               Not that. Story!  (IN A LOUD VOICE WITH ANGRY LOOK)

After eating, I slept up to 4 in the evening; in my mother's garden
                Mother's garden?
Ya! My mother is so fond of plants. She looks after the plants &trees as her son. She planted nearly 30 verities of vegetable plants & 20 varieties plants were flowering daily. I think that is the most beautiful & peaceful place in the world.
                Really? I want to see that. When will you take me to there, Arjun? Can they accept us?
Sure, but it takes time. There has been no love marriage in my community till today. Trend started with us. Let’s see. I wondered that" your parents have accepted me”. Really your family members are such a broad minded and wonderful persons. But I know one thing; this is all because of you. They strongly believe in you. And I have seen that they are giving much respect to your thoughts, taste, decisions, and ideas. You are so lucky Rekha.
                  Enough...Enough...Thank you for praising me. You are saying all the nonsense, but what happened in your village?

         I had interrupted my father, while he was pouring the water to the plants."Dad, you haven't told me yet, what happened? “I asked. Nothing son, a group of thieves are roaming around all the villages of our mandal" he replied. I shocked."Didn't you see in news papers at Calcutta?"My mother asked, while she was helping my father to bring the water from the nearby well."The situation in our villages is covered by electronic media also “My dad told while he was taking off the waste plants."So, all the people in our village have become security guards to their properties in the night time “A male voice came from back side with a familiar laugh. It was Rahul, my best friend from childhood. He hugged me as soon as he came. We chitchatted for nearly two hours about our lives, our families, situation in the villages.
             
Rekha has raised her hand as a student in class IV, and shouted that "One doubt!
Common baby! Ask.
                  Uncle told to you that “Villages of your mandal. Not about your village”. Then why you guys were afraid?
I am unable to understand, whether you are asking these childish questions by knowingly or unknowingly. Villages of my mandal means, my village should be there among them. Understand!         (LITTLE BIT OF FRUSTRATIION)
                   Rekha laughs.
Unknowingly my face also becomes smiley. Please don’t ask heart breaking questions!
                   Sorry...Sorry I don't ask. You carry on     (HIDING SMILE BY PUTTING HAND ON MOUTH))

         Rahul told me that “Thieves are from Bihar”, “How can you say that?"I asked him."I don't know. I heard from the people. “How much they have stolen till now in the mandal?"I asked. I heard a shocking reply that “nothing"."What? Then, how the people are thinking that thieves are present in our mandal?" I asked."Actually they tried to steal, but they couldn’t. “He replied. I thought that “there is something wrong".
        We had decided to go outside, because I felt bore. I told to my mother that “I am going out with Rahul. She insisted me to take care of myself. We came out of the house at 7 in the night. Children were playing on the roads irrespective of fear of vehicles. Men were at their entrance gates carrying long strong sticks .Women were ready with a plastic bottles. I expected that "they were pepper bottles”. All young men were roaming on the roads with bikes. Whenever they reached to homes of their love, they were blowing their bike horns vigorously.
 I didn't understand that time "why these young men wants more attention from their love”. But now I do. God did a magic in my life in the last year, on this day at 10:28 AM .That was most precious moment in my life, revealing the most beautiful & stunning Sashi Rekha. At that moment I thought that "Lord Brahma manufactured me for you only”. From that moment, my heart had been telling that “you are perfect meaning to me”. Totally, I am nothing without you .My life is for you Rekha.I love you. I love you forever and ever. I don't know, why I becoming emotional now. My eyes are becoming wet. I just closed my eyes.
            Love you too ...My sweet Arjun... (WITH MUCH AFFECTION)
I don’t know when she has approached? But now I have sensed her kiss on my closed eyes, within seconds I have felt her tight hug too. I am hearing her voice, from a few nanometres away saying that "what next? “.I have opened my eyes. We are still in that position. Can I switch off the light?
                        Now she has moved away from me. Do you know stopping the story telling, in the mid is a big sin?
Really? Who told? I know your grand ma..I have turned aside.
                         “If you unable to contro....then complete the story telling fast “she has told and laughs continuously.
Wow! You are positively responding to me, for first time. But, do you know waiting gives more kick!(I WHISPERED SLOWLY AT HER EAR)
                            Shut up baby!..  (WITH A SHY ON HER FACE)
Wow, you called me baby! Sure I need to complete it fast.
         Rahul got a message that “comes fast to Temple Street from our common friend”. So we rushed to the place on Rahul's bike. Already our village youth gathered there and they had started searching. Actually temple street was a full of mango gardens. Somebody informed to our youth that “thieves are present in mango gardens”. We searched a lot but could not find any one there. Finally while we were returning to go back, I had seen a bright light blinking and white colour background at a considerable distance. I thought that "may be, a white colour shirt thieve looking at us with an imperfect torch light. I showed that to my friends. They were also confused about that. But we confirmed that, “somebody is starring at us from behind the mango tree”. Finally I convinced them, as “he is a thief”. So we circled, like players in the cricket match .While we were discussing about the situation, one of group mates told “he is coming to our side”. Immediately our circle had broken, and tense increased in our group. We picked up the sticks strongly in our hands, as they can smash in our tight grip alone."Yes he is coming to our side, take positions guys “I shouted. We had taken our positions with our weapons, like soldiers in a Hollywood epic film.
          
Amazing! Then what happened? Did you guys fight with him? Or maybe did he carry any pistol? What happened? Arjun?
We laughed.
              Laugh?
Yes. We laughed, by seeing at each other.
              What? Why did you laugh by seeing thief?
He was not a thief or a vilian.He was a cow.
              What?
Sorry, that was a cow. Eyes of a cow usually blink in dark. And the colour of cow is usually in white colour. We had mistaken.
              You idiots! I imagined a lot, as you guys were fighting. And your gang had good applause from the village people
but, have you observed one thing here? The way we mixed the things is so funny right?
             You only mixed the things. Why are you adding this to your friends? Idiot!   
 First baby! Now Idiot ah?
              Yes, my sweet idiot!        (SHE CAN ONLY TURN THE SITUATION TO HER SIDE)
Sweet idiot! So romantic! I have to finish this fast.         
                      
We just came back after taking promise from each one, not to leak this into village. Otherwise we couldn't have voice in the village.
            So funny! Continue...
I took leave from the gang, because I tired due to train journey from Calcutta. I slept that night, even though my parents were still wake up. I woke up '5' in the morning on next day. My mother was still there at the entrance gate of my house. She was chatting with our neighbour, Sujatha aunty. I searched for my father. But he was not there. While I was coming to outside, my mother told me that "people caught one of the thieves in the night at the Lord Sai Baba temple".
             As soon as I heard this, I rushed to the temple. There had been lot of people gathered around the electric people. Some people were at a distance from the pole and chatting with each other. I expected that “people may tie him to that pole. I tried to reach him through the huge crowd. While I was passing through the crowd, I heard while people were discussing about the situation in their own ways. Somebody was saying that “we couldn't beat him”. Somebody was saying that “what happened is happened, leave it”. “If we feel sad, will he come as alive?"Many people supported this statement. I had reached the electric pole finally. Yes he was beaten by the people badly. His entire body became wet, with his own blood. I thought that, “his face is not new to me”. I was unable to notice him. But I was sure, he is not a thief. There was no sign of any moment in his body. I thought that" he is no more"
           
What Arjun? Wasn’t he thief? Is he innocent? Is he dead?
             He was not dead. He was murdered by our foolish people. I enquired the people “whether anyone has seen, while he was stealing”. But no one replied to me positively. Some people said that “he is not speaking Telugu or Hindhi “.Some people told that “he is speaking Bihar language” I didn't understand “how our Telugu people know Bihar language”. I think they usually speak in Hindi or Bhojpuri. I didn’t understand that “Why people are chanting Bihar?
            Finally after 2 days, fact was revealed. I & our village people felt ashamed by shocking news. My friend Rahul had wakened me up while I was in the bed. He told me that "the person was dead by our foolish people, is not an ordinary person”. Who is he?" I asked in a sleepy mood."He was a professor, sick professor!"He told. I shocked©
           
 Sick professor?
Mentally sick! Do you know his profile? He did his PhD from Harvard University and published many research papers on new generation of aircraft engines. But unfortunately his mind was sick.
                  Really it is so unfortunate Arjun.
I felt very bad. Later I reminded him. I studied his articles in journals at the college.©


                 Even, what will we do now? Then what about thieves? Did you guys catch them
?
We tried a lot, to catch them. We had many sleepless nights thereafter. But we couldn’t.
                     Why?
To be frank, there were no thieves.
                What?
Yes. Some useless fellows of my village started this rumour.
                Rumour! Oh my god! Rumour killed a person!
 Yes. That too, he is not an ordinary person.
                Ya.Any way we missed him. I can develop this story into a novel; there can be more people come to know about the severity of a rumour.
Good! You can put the title as “Rumour can do anything”.
                Don't you have any love stories?
Why? You want to hear a story again? Oh my god!
                You know? My grand ma tells love stories beautifully. Can l call my grandma!      (WITH A LAUGH)
grand ma...No way. I don’t want to waste even a nanosecond further.      ( I AM SO HURRY)
                Have you ever seen my grand ma in the house?      (LAUGHING CONTINUOUSLY)
No! But why you are laughing?
               You can see there, she points to a photo frame, which is hanged on the wall..(LAUGH BLUSTERED OUT)

You devil! You blackmailed me till now. Do you know, what is the punishment for this?
               What?    (IN A CALM VOICE WITH A NAUGHTY LOOK)
I am going to switch off the light...he...he
            
No...No... Please I am afraid of the dark.     (WITH A BIT OF FEAR ON VOICE)
Me too! But don’t worry I am there for you, you are there for me. You know one thing; presence of glowing light in the bed room on the first night is against the THEORY OF FIRST NIGHT.
                                            
                                                   !!LIGHTS OFF!!
Written By
NARESH GANTALA







    
 
         



  

Wednesday, 28 October 2015

                                                 ఎవరికేం తెలుసు!

 ఎన్నోఏళ్ళుగా పంజరంలోనే బ్రతుకుతున్న చిలుక,ఆ పంజరం  కిటికీ తలుపులు తెరిచినా పారిపోకుండా అక్కడే తచ్చట్లాడుతుంది. ఆ చిన్ని పంజరమే దానికి ఓ పెద్ద ప్రపంచం. ఆ ప్రపంచాన్ని వదులుకోవాలనుకోదు, కొత్త ప్రపంచం కోసం ఆశ పడదు కాని విధి ఈ వింత మాయా ప్రపంచంలోకి పడేస్తే....!
            సిటీలోనే అది పెద్ద ఆసుపత్రి. హాస్పిటల్ అంతటా హడావుడిగా వుంది. స్టాఫ్ అందరూ సివిల్ డ్రెస్స్లల్లో అదరగొడుతున్నారు. కుర్ర డాక్టర్లు కొంతమంది వస్తున్న అతిధులను ఆహ్వానిస్తున్నారు. మరికొంతమంది వారికి ఫలహారాలు ఏర్పాటు చేసే పనిలో నిమగ్నమయ్యారు. హాస్పిటల్ ఎంట్రన్స్ లో పచ్చి పూలతో అందంగా అలంకరించి, ఓ చిన్న వేదికను ఏర్పాటు చేశారు. సిటీలో మిగతా హాస్పిటల్స్ కి చెందిన గొప్ప గొప్ప డాక్టర్లు అందరూ వచ్చారు. ప్రింట్ మీడియా,మరియు ఎలక్ట్రానిక్ మీడియా కూడా వచ్చింది. ఆరోగ్యశాఖా మంత్రి కూడా హాజరవుతుండటంతో ఈ కార్యక్రమానికి చాలా ప్రాముఖ్యత సంతరించుకుంది. హడావుడిగా ఈ ఫంక్షన్ ఎందుకు ఏర్పాటు చేశారో తెలియకపోవడంతో ఎవరికి తోచినట్లు వాళ్ళు ఊహిస్తున్నారు.
               కార్యక్రమం మరో పది నిమిషాలలో మొదలవుతుందనగా మంత్రి కూడా వచ్చారు.హడావుడి తగ్గింది.మాటలు ఆగాయి.కార్యక్రమం మొదలయ్యింది.హాస్పిటల్ డైరెక్టరే ఓ ఫైల్ చేతపుచ్చుకొని సరాసరి వేదిక పైకి చేరుకున్నాడు.ఆపాటికే ప్రింట్ మీడియా వారు తమ నోట్ పాడ్స్ తో సిద్దంగా ఉన్నారు,ఎలక్ట్రానిక్ మీడియా వారు తమ కెమెరా కళ్ళను ట్రైపాడ్స్ పై గుండా ఎక్కు పెట్టారు.ఆసుపత్రిలోని రోగుల తాలూకు బంధువులు కూడా ఒక్కొక్కరిగా వేదిక ను చేరుకున్నారు.అందరూ ఏం చెప్తారోనని ఆశక్తిగా ఎదురుచూస్తున్నారు.
               డైరెక్టర్ తన ప్రసంగం మొదలుపెట్టాడు" నా ఆహ్వానాన్ని మన్నించి ఇక్కడకు వచ్చిన మీ అందికీ చాలా ధ్యాంక్స్.ఈ రోజు మిమ్మల్ని పిలిచిన కారణం మీకు ఓ వ్యక్తిని పరిచయం చేయాలని. నిజానికి ఇరవైరెండేళ్ళుగా తను మా పేషెంట్. మా హాస్పిటల్ లోనే తనకి ఉచితంగా ట్రీట్మెంట్ చేస్తూ వచ్చాం. బతకడు అనుకున్న అతను కోలుకున్నాడు . మామూలు మనిషయ్యాడు.అతన్ని పరిచయం చేయటానికే ఈ అత్యవసర మీటింగ్. వచ్చిన అతిధులలో నిరుత్సాహం మొదలయ్యింది. ఏముందని ఇందులో.. మా పనులన్నీ చెడగొట్టుకొని మరీ వచ్చింది ఇందుకోసమా అంటూ గుసగుసలు ప్రారంభమయ్యాయి.
                డైరెక్టర్ తన ప్రసంగాన్ని కొనసాగించాడు "శారీరకంగా తన వయస్సు నలభై ఒకటి,కాని మానసికంగా తను పదిహేడు దగ్గర ఆగిపోయాడు. అంటే నా ఉద్దేశం గడిచిన ఇరవైనాలుగేళ్ళు అతను మన లాగా చూడలేదు,వినలేదు,మాట్లడలేదు,మరియు తినలేదు.సింపుల్ గా చెప్పాలంటే అతను జీవించలేదు,కాని బ్రతికే ఉన్నాడు".
                వచ్చిన అతిధులు,మీడియా వారు సగం అర్ధమై,సగం అర్ధం కాక ఒకరి మొహాలు మరొకరు చూసుకుంటున్నారు.డైరెక్టర్ ఇక అసలు విషయానికి వచ్చాడు" ఇంకా సింపుల్ గా చెప్పాలంటే అతను ఇరవై నాలుగేళ్ళుగా కోమాలోనే ఉన్నాడు".అందరూ ఆ మాట విని ఆశ్చర్యపోయారు.కొంతమందికి నమ్మకం కలగలేదు.మరికొంతమంది ఇదోరకం పబ్లసిటిగా భావించారు.ఓ జర్నలిస్టు "అసలు ఇది ఎలా సాధ్యం,ఓ మనిషి కోమాలో ఉండి అన్నేళ్ళు బ్రతుకుతాడా " అని ప్రశ్నని సంధించాడు.డైరెక్టర్ బదులిస్తూ" అభివృధ్ది చెందిన మెడికల్ టెక్నాలజితో ఇది సాధ్యమే.ఆల్రెడీ అమెరికా దేశంలో 2003 లోనే ఇలాంటి కేసు ఒకటి బయటపడంది.అతను పందొమ్మిదేళ్ళ తర్వాత కోమాలో నుండి బయటపడ్డాడు.ఆ కేసుకి,ఈ కేసుకి చాలా దగ్గర పోలికలున్నాయి.ఇద్దరికి మెదడుకి సంభందించిన సెర్బ్రల్ కార్టెక్స్ డామేజ్ అయ్యింది.అయితే అతనికి వాళ్ళ కుటుంబం తోడుగా వుంది.కాని ఇతనికి తోడుగా ఉండటానికి కుటుంబమే లేకుండా పోయింది.కారణం,91 లో జరిగిన కారు ప్రమాదంలో ఇతని కుటుంబం మొత్తం మరణించింది.కాని ఇతను మాత్రం బ్రతికిపోయాడు.ఆ రోజు మొదలుకొని నిన్నటి వరకు హి ఈజ్ ఇన్ కోమా.నౌ వియ్ ఆర్ ప్రసెంటింగ్ అవర్ పేషెంట్" అంటూ ప్రధాన ద్వారం కేసి తిరిగాడు.వచ్చిన ఆతిదులు కూడా తమ తలలు అటు తిప్పారు.కూడి ఉన్న ప్రతి ఒక్కరు అతని రాక కోసం చూడసాగారు.మీడియా వారు తమ కళ్ళతోనే కాకుండా కెమేరా కళ్ళతో కూడా చూడసాగారు
                      -----------------------
               అతను వడి వడి గా నడుస్తున్నాడు.అప్పుడే పుట్టిన పసి పాప వలె చుట్టూరా అశ్చర్యంతో చూస్తూ నడుస్తున్నాడు.మీదకొస్తున్న వాహనాలను చూచి దడుచుకుంటూ,క్రింద పడుతూ,మళ్ళీ పైకి లేస్తూ నడుస్తున్నాడు.మనిషికి మనిషే శత్రవు అన్న ననుడి నిజం చేస్తూ ,వారం రోజుల క్రిందట మీడియా లో మారుమ్రోగిన వ్యక్తి ఈ రోజున రోడ్డున పడ్డాడు.గుబురుగా పెరిగిన గడ్డం ,మాసిన పైజమాలాల్చి,దుమ్ము కొట్టుకున్న పాదరక్షలుతో వికృతంగా కనిపిస్తున్నాడు.అతనికి పరిచయం ఉన్న ప్రపంచం,ఇప్పుడు అతని కళ్ళ ముందు ఉన్న ప్రపంచం వేరుగా ఉండేసరికి చెప్పలేనంత ఆశ్చర్యానికి గురవుతున్నాడు.రోడ్డుకి ఇరువైపులా ఉన్న భవంతులు చాలా పెద్దవిగా,కనిపిస్తున్న వాహనాలు చాలా వింతగా అనిపిస్తున్నాయి.ప్రతి భవంతి దగ్గర ఆగుతున్నాడు.కాసేపు విచిత్రంగా చూస్తున్నాడు.మళ్ళీ నడుస్తున్నాడు.అలాగే రోడ్డు పై నడిచే ప్రతి వాహనాన్నీ వదలట్లేదు.ఇలా చూచే క్రమంలో బంతి వలె గిరగిరా తన చుట్టూ తాను తిరుగుతున్నాడు.అలా తిరిగి తిరిగి ఏ దిక్కున ఆగుతాడో తనకే తెలియదు.ఆగిన దిక్కు కేసి మారుప్రయాణం కడుతున్నాడు.
                 ఆకాశాన సూరీడు నడినెత్తి మీదకి చేరటానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు.  హలో.... హలో.. ..తప్పుకో..నిన్నే..ఓయ్...రేయ్....పాపం ఆమె తప్పించుకోలేక పోయింది.రోడ్డుపై బొక్క బోర్లా పడింది,బండి ఆమె పై పడింది.అతను మాత్రం కొంచెం ఆవల వెల్లకిలా పడ్డాడు.హాయిగా ఆకాశాన్ని చూస్తూ,నీలో మాత్రం  ఎటువంటి మార్పు కనిపించటం లేదు అనుకున్నాడు.అదే రంగు,అదే ప్రశాంతత.ఇంతలో ప్రక్క నుండి ఏవో అరుపులు వినిపించటంతో అటు గా చూశాడు.
                ఆశ్చర్యం..ఇదేంటి,ఇప్పుడు ఆడ,మగ తో పాటు ఓ క్రొత్త ప్రాణి సంచరిస్తుందే.ఈ ఇరవై నాలుగేళ్ళలో మనిషి సృష్టంచిన అధ్భుతమేమో అనుకుంటూ ఆమెను పై నుంచి క్రింద దాకా పరికించి చూచాడు.కళ్ళకి నల్లని రంగు,పెదాలకు ఎర్రని రంగు,పొడవైన కేశాలు,ఎతైన ఛాతి,ఓళ్ళు కనబడేలా చేతులులేని తెలుపు రంగు టీషర్ట్,గాలి కూడా చచ్చేట్టు కాళ్ళకి అత్తుకున్న నలుపు రంగు ప్యాంటు,మరో మూడు అంగుళాలు ఎత్తు పెంచిన పాదరక్షలు,మచ్చుకైనా ఆమె నోటి వెంట వినపడని తెలుగు భాష.ఎవరు సాయం చేసారో ఏమో,ఆమె బండి స్టాండ్ వేసి నుంచోబెట్టబడివుంది.ఆమె కూడా నుంచొని వంటికి పట్టిన దుమ్ము దులుపుకుంటూ వికృతంగా మొహం పెట్టి తెగ తిడుతుంది.అతను మాత్రం అలాగే వెల్లకిలా పడుకుని ఆమెనే చూస్తూ ఉన్నాడు.ఎవరూ అతనిని లేపటానికి ప్రయత్నించలేదు.అతను కూడా ఎవరికోసం ఎదురు చూడలేదు.లేచాడు.దులుపుకున్నాడు.చూచాడు.అతనికి ఆమె తప్ప ఇంకెవ్వరూ కనిపించటం లేదు.
                  నాకొక సందేహం...మీరు ఆడ,మగ,లేక...ఏమీ లేదు మీలో ఆ రెండు లక్షణాలు కనపడుతుంటేనూ..అని అడిగేశాడు.ఊహించని ఆ ప్రశ్నకి తను ఖంగుతిన్నది.సెకన్ల కాలంలోనే తను మహంకాళిగా మారిపోయింది.వేగంగా తన చేయి ఆతని చెంపని తాకింది.ఆ దెబ్బకి ఆక్కడ గుమికుడి ఉన్న నలుగురైదుగురు కూడా ఇప్పుడు అతనికి కనబడుతున్నారు.ఆమె మాత్రం ఒకచేత్తో కాలర్ పట్టుకొని,మరో చేత్తో చెంపలు వాయిస్తూనే ఉంది.అప్పుడు ఆ గుంపులో ఉన్న ఒకడు వచ్చి ఆపాడు కాబట్టి సరిపోయింది.బ్రతికి బయటపడ్డాడు.అందరూ కలసి ఆమెను అక్కడి నుండి పంపించారు.తసు చేసిన తప్పేంటో తనకి ఇంకా  అర్దం కాలేదు.ఇంతలో అతన్ని రక్షించిన వ్యక్తి దగ్గరగా వచ్చాడు.
                  చూడటానికి అమాయకుడిలా ఉన్నావు.ఎలా బ్రతుకుతావో ఏంటో.ఇదిగో ఈ డబ్బులు ఉంచు అంటూ జేబులో పెట్టబోయాడు.అతను వద్దని వారించాడు.ఇవి నీవే ఇందాక క్రింద పడినప్పుడు పడిపోయినవి అని సర్దిచెప్పి పది రూపాయలు జేబులో పెట్టి వెళ్ళిపోయాడు.ఆసుపత్రిలో కాంపౌండర్ లాంటి మంచివాళ్ళు బయట కూడా ఉన్నారనుకున్నాడు.ఆసుపత్రి యాజమాన్యం ఉట్టి చేతులతో పొమ్మన్నా,ఆ కాంపౌండర్ మాత్రం జేబులో ఓ పచ్చ నోటు పెట్టి పొమ్మన్నాడు.ఆలోచనలని కట్టిపెట్టి తన గమ్యం లేని ప్రయాణాన్ని మరలా పునఃప్రారంభించాడు.
                 అలా వెళ్తూవుండగా ఓ యువకుడు పలక లాంటి వస్తువుని ఒొక చేత్తో పట్టుకొని, మరో చేతి వ్రేళ్ళతో దాని మీద నొక్కుతూ,చెవిలో చెవిటిమిషన్ లాంటిదేదో పెట్టుకొని ఊగుతూ, నవ్వుకుంటూ పైకి చూడకుండా స్పీడ్ గా నడుచుకుంటూ వెళ్ళి కరెంటు పోలుకి తగిలి దభేలున క్రింద పడ్డాడు.ఎంతైతే వేగంగా క్రింద పడ్డాడో అంతే వేగంగా లేచి మరల ఆ పలక లోకి చూస్తూ నవ్వుకుంటూ అంతే వేగంగా వెళ్ళిపోయాడు.తన నడకను ఆపి ఇదంతా గమనించిన ఆతను ,"ఈ ప్రపంచం మనుషుల్ని చిన్న వయస్సు లోనే పిచ్చోళ్ళని చేస్తుంది అనుకుంట" అంటూ తన ప్రయాణాన్ని కొణసాగించాడు.దారిలో ఇతనికి అలాంటి పిచ్చోళ్ళు వీధికొకళ్ళు కనబడ్డారు.నవ్వుకుంటూ ముందుకు సాగాడు.
                   సూరీడు నడి నెత్తి కి చేరుకున్నాడు.కడుపులో ఏదో అర్దం కాని బాధ మొదలయింది.ఏం చేయాలో తెలియలేదు.ఏదైనా తింటే బాగుండనిపిస్తుంది.వెంటనే కాంపౌండర్ ఇచ్చిన పచ్చ నోటు గుర్తొచ్చింది.దారిలో ఉన్న ఆపిల్ పండ్ల బండి దగ్గర ఆగాడు.కాంపౌడర్ ఇచ్చిన పచ్చ నోటు కోసం జేబులో వెతికాడు.కాని లాభం లేదు.ఎంత వెతికినా పది రూపాయల నోటు తప్ప ఆ పెద్ద నోటు కనపడలేదు.ఆలోచించగా ఆ నోటు ఏమైందో అర్దమయింది.నిజానికి కాంపౌండర్ తప్ప తనకి ఎవరూ డబ్బు ఇవ్వలేదు.ఆసుపత్రి నుంచి వచ్చేప్పుడు  ఆ పెద్ద పచ్చ నోటు తప్ప తన దగ్గర ఏ నోటు లేదు.మరి ఈ పది రూపాయల నోటు ఎలా వచ్చింది.నీదే ఈ నోటు అంటూ ఆప్యాయత నటించి నా జేబులో పెట్టిన ఆ వ్యక్తే నా అసలు నోటు ని మాయం చేసుంటాడని తెలుసుకొని చాలా బాధ పడ్డాడు.మెత్తని కత్తుల వలె ఉన్న ఈ మనుషుల పట్ల,ఈ సమాజం పట్ల అతనికి ఏహ్య భావం కలిగింది.
ఏం పిచ్చోడా ఏం కావాలి.?
    నేను పిచ్చోడిని అయుతే మీరంతా ఎవర్రా ఆని మనుసులో అనుకున్నాడు.
నిన్నే ఏం కావాలి.తప్పుకో నవ్వుంటే నా బండి దగ్గరకి ఎవ్వరూ రారు.వెళ్ళిపో..
    జేబులో ఉన్న పది రూపాయల నోటు తీసాడు.దాని మీద ఉన్న గాంధీ గారి బొమ్మని చూచి నీది ఒక్కడిదే ఇక్కడ కల్మషం లేని చిరు నవ్వు అనుకుంటా.ఓ ఆపిల్ పండు ఇవ్వండి అంటూ డబ్బు ఇచ్చాడు.అతను పండు కావాలని అడిగిన విధానం,డబ్బు ఇవ్వడం చూచి పండ్ల వ్యాపారి తను తొందరపడ్డాడని తెలుసుకున్నాడు.ఓ వ్యక్తి మీద ఇంత తొందరగా ఓ అభిప్రాయానికి ఎలా వస్తారండి అని వ్యాపారితో అన్నాడు.నవ్వుకుంటూ,పండు తీసుకొని అక్కడ నుండి నిష్క్రమించాడు.పండ్ల వ్యపారి తల దించుకున్నాడు.
       జరిగిన రెండు మూడు సంఘటనలు తన మనస్సుని బగా కలిచివేశాయి.క్షణం కూడా ఇక్కడ ఉండబుద్ది కావడం లేదు.దేవుడా వీలైతే నన్ను నా ప్రపంచానికి నెట్టెయ్ అని ప్రార్దించాడు.
       సాయంత్రం అయ్యింది.రోజు మొత్తం ఇలాంటి వింతలు విశేషాలు ఎన్నో చూచాడు.అలసిపోయాడు. రోడ్డు కి ప్రక్కగా ఉన్న బస్ స్టాప్ కి చేరాడు.అక్కడ ఉన్న బెంచ్ పై కూర్చొన్నాడు.ఇతని ప్రక్కన ఖాళీగా ఉన్నా కూర్చోటానికి ఎవరూ ఇష్టపడటం లేదు.వచ్చిన ప్రతి ఒక్కరూ ఇతనికేసి అసహ్యంగా చూచి ప్రక్కకు తప్పుకుంటున్నారు.ఈ సంఘటనతో తను పూర్తిగా కలత చెందాడు.దేవుడు ఎలాగో తనకు సాయం చేయడని తలిచాడు.అందుకే తనే స్వయంగా తనకి నచ్చిన ప్రపంచాన్ని సృష్టంచుకున్నాడు.ఎవరికీ కనపడనీ,తనకి మాత్రమే కనిపించే ఓ స్నేహితుడిని సృష్టించాడు.తన ప్రక్కనే కూర్చోపెట్టుకున్నాడు.తనతో సంభాషించటం మొదలెట్టాడు.నవ్వుతున్నాడు.అప్పుడప్పుడు  ఆశ్చర్యపోతున్నాడు.సలహాలిస్తున్నాడు.ఏదేదో చేస్తున్నాడు.ఆఫీస్ల నుండి వచ్చే ఉద్యోగులు,పాఠశాలల నుండి వచ్చే పిల్లలు అక్కడ ఆగి మరీ ఇతన్ని చూస్తున్నారు.బోర్ కొట్టి కొందరు,సీరియల్ టైమై కొందరు,ఇంట్లో పెళ్ళాలు గుర్తొచ్చి మరి కొందరు వెళ్ళిపోయారు.కాని అతను మాత్రం అక్కడ నుండి కదలలేదు.మాట్లాడుతూనే ఉన్నాడు.ఇన్నేళ్ళుగా మాట్లాడలేని ఎన్నో విషయాలు తన స్నేహితుడితో పంచుకుంటూనే ఉన్నాడు.అటుగా వచ్చిన ప్రతి ఒక్కరూ పాపం పిచ్చోడిలా ఉన్నాడని అనుకుంటూనే ఉన్నారు.చూస్తుండగానే పగలు రాత్రి గా మారింది.సూరీడు,చంద్రుడుగా మారాడు.వీధి దిపాలు దగ దగా వెలుగుతున్నాయి.రోడ్డు మీద వాహనాలు కూడా అప్పుడొకటి అప్పుడొకటి మాత్రమే వెళ్తున్నాయి.జనాలు కాడా తగ్గుముఖం పట్టారు.అతను మాత్రం ఇంకా అక్కడే ఉన్నాడు.మాట్లాడుతూనే ఉన్నాడు.
   తెల్లారింది.మరలా జీవనచక్రం ఆరంభమయింది.ఆఫీసులకి వెళ్ళే వాళ్ళు,స్కూళ్ళకి వెళ్ళే విద్యార్దులతో రోడ్లన్నీ బిజిగా మారుతున్నాయి.వ్యాపారులు అప్పుడే దకాణాలు తెరచి, దుమ్ము దులిపి,వస్తువులను సర్దుతున్నారు.నిన్న అతన్ని చూసిన ఒకరిద్దరు అతన్ని గురించి తెలుసుకొనే ప్రయత్నం చేశారు.కాని ఎవరికేం తెలుసు...ఆకాశంలోని ఆ సూరీడు నగరాన్ని చూడకముందే, శవంగా మారిన అతన్ని మున్సిపాలిటీవోళ్ళు ఎత్తేసారని...ఎవరికేం తెలుసు....ఏ పిచ్చోడి వెనుక ఏ కధ ఉందో...!


WRITTEN BY
NARESH GANTALA
   




   
       

Tuesday, 27 October 2015

                     SWEET TEARS
Wow...She smiled at you...Your waiting comes to an end....give your reply...Hey! Come on..Smile at her..Smile at her......she is going...going..
          Is that the smile? I don't think so.
Didn't you observe? The way, how she looked at you! And the way, how she smiled at you!
       Lightening in the sky can appear longer than that and Camera flash is much brighter than that.
See, I am your heart. I always say truth only to you. I am not only giving life to you and I always suggest the best for you. I think something has started in her. And I strongly believe that should be because of you only.
           Don’t try to convince me. You don't know about her. She has modern mindset with traditional looks. She smiles at everyone except me and talks to everyone except me
 You are right. She smiles at everyone except you. She talks to everyone except you. What it means?...You are something to her. You are so special to her. And most importantly, she likes you secretly. First time she responds to you positively. If you go and talk to her, you will come to know everything. I think, she is going to the temple. Remember, this is the last day of your college. And most importantly, this is the last chance to express your feelings.
           Even though, wonders won’t be happen. Because, she likes to avoid me. She enjoys my pain. And especially, she loves my tears.
Don’t think like that. You don’t know the importance of this day. Last day in the college is so precious. Lakhs of love birds will share their hidden feelings on this day. Ninety nine percent of love stories are successful on this day. Cat also can turn into tiger to express her love on this day.
        These theories don’t work at her.
Believe me for this time. Don’t waste time for stupid thinking. Go and talk to her now
          After hearing to my heart, I was unable to control myself without seeing her. Immediately, I rushed to the temple in a minute with nearly half of Husain Bolt's velocity. My body became totally wet due to sweat. I sat on the bench, which was arranged for devotees. She saw me from the temple while I was relaxing .Soon she came out of the temple, and started to walk towards me. I was in a mixed state of confusion and happiness, when she had started to come towards me. In another fifty seconds she came and sat next to me. I didn't know what to do. I and her were struggled a lot to start the conversation. After two minutes of silence, "Thanks for coming. I want to tell you something. Nobody knows it, even my close friends too. In fact, I don't know how to start" She said shyly. I studied somewhere as" girls have beauty in their shyness”. It became true in her case. I didn’t understand one thing”She said thanks to me “.Did she invite me? Anyway, I said thanks to my heart for forcing me. Because it seems I am something to her. I felt very happy for receiving positive vibrations from her. And I didn’t guess then “twist is going to happen soon”....
                                                         ###############
It was the time 8:00 PM to show on the mobile phones. Sky was too cloudy and atmosphere was chilling. Air started to show its intensity. Lightening and thunders were taking place periodically on the sky. Busy town had changed like a village with sudden changes in climate. People were few on the roads and street lights were blinking. Shop keepers were busy to shut down their shops. As soon as shop keeper had given me the small bag of fruits, started walk towards my car. While I was walking, I noticed some one was sitting in my car. My heart beat rose suddenly, because a portion of Sari was struggling in the air, through the side window. I reached my car and within seconds and shocked to recognize her. Her face was not new to me. Her avoiding was not new to me. Her hating was not new to me. It had been a year to see her face after our first conversation at temple. Slowly hands in the wall clock started to rotate back to the day at the temple.
        She continued “I don't know how to start...Today is the last day too...I am a girl and I cannot move freely at whom I like more. So, I painted all my feelings on this letter”. And she gave that letter to me. I couldn’t believe that, she poured her feelings into my hand in the form of letter. But my happiness sustained only for few seconds. Unintentionally, my fingers had started to unfold the letter. Soon she grabbed the letter from my hands with little bit of anger and started to say" Please don’t open. I gave him the hint that I am here. At any moment he will come here. I feel shy, when he is here. And I cannot express my love. So I need help from you. Please hand over this letter to him. I have an urgent work and I am leaving today night to my home. Please...please..."She requested .I just nodded head with a great confusion. She said thanks and left. My eyes had become wet within seconds .I felt “lakhs of needles are sewing my heart with lakhs of threads at a time. I cried like a kid. It was an awkward moment to all the devotees in the temple.
      "Hello...Hello! What are you thinking?"She made a sudden brake to my journey in the past."Hm...Nothing...Nothing” I tried to manage."You... In... Are... Car... My?"I asked. Her sudden appearance had killed my sentence, and she sniggered for my broken sentence."This is my car. What are you doing here?"This time I managed by showing seriousness on face."Sorry, I sat without your permission. In fact my brother-in-law could have picked up me. But my uncle has called me just now that he is on another work and suggested me to come by a taxi. But here no taxi is available. I have been waiting for two hours. Weather is also bad. Clouds are roaring. Lightening from the sky is so much frightening. This chilled air makes me to shiver. I don’t know that, this car belongs to you and I don’t have any options except this. That’s why; I hid in your car. “Said with a sweet and childish tone. At that instant I came to know the meaning of a Telugu movie caption “A boy can do everything for a girl “Breaking to my thoughts, I had got a phone call from my dad.
            "Where are you?"He asked
                    "Ha. Coming dad. I will be there in fifteen minutes."I replied
             "Come fast. Here good news is waiting for you" He said with much happiness
                    "Good news?  “I asked
             Yes my son. Years of pain comes to an end by today.You will be surprised. By the way, are you coming alone? "He asked.
                   "Yes. I am coming alone dad" I said.
            "Don't come alone. See somebody, who wants to come to our village" He said.
                   "Nobody will come to our village Ramapuram on this time.”I replied. I could see her glowing face
            “Just search. Our villagers may be there. Or people, who are coming first time to our village, may appear.” He said
                     I didn’t understand his words then.” Don’t worry dad, I am not a kid. I will come" I said in a firm voice and hung up the phone.
"I also have to go to Ramapuram. Please take me “She requested in low voice. I made a pose of thinking for international deal for a minute and finally I said okay. She was so happy.
             We both were getting ready to start our journey. We didn’t expect then”It was starting point to our life journey”. She came and sat in the front, next to me. I didn’t want to waste time, Soon Key was unlocked, Ignition started and tyres had started to roll. We were moving smoothly, not feeling any uneven on the road. Everything had started to respond positively. Rain had started to show its affection. It was falling with rhythm. Ilayaraja melody had started on the FM. Jasmine which was in her hair, had taken me into her custody. Everything which was present in the outside was going back.  And every feeling which was present in my inside was racing to the front with jet speed. She made me to realize an old man had overtaken our car with his old bicycle with her smile. Even though, I didn’t increase the speed. I wanted to spend more time with her. I wanted to share a lot with her. While I was trying to break the silence, her mobile rang. She picked up the phone and told that "I am coming with my...my...my....friend. He will drop me at home". I said million thanks to my heart .Because the way she looked at me was awesome while she was telling about me on the phone.
       "Sorry. I said to my uncle that you are my friend" She said slowly with her head bent down. Her sweet voice was dominating the ilayraja melody too. I don’t mind. I know we are just class mates. You just said about me as a friend to your uncle. They think 'friend' means"female friend".You don't have any problem"I tried to to convey my five years pain without seeing her face.I said what I want to.I didn't see reaction on her face,because i didn't want to.Car was moving gently.As usual,auto rickshaws  were  overtaking me and even one bicycle.I could see sarcastic smile on rider's face.
        Again silence for two minutes.I again broke the silence without seeing her face"You remember last year on this day,you gave me a letter.I waited till evening and tried next day too.But no one came.I wanted to talk about this with you.You didn't give me any chance.I heard your caller tune nearly hundred times for a year, but not a single time of  your own tone."Unintentionally speed of the car also increases as the depth of my words.Within ten seconds I over take the same bicycle rider."Sorry for that,I made you to wait a long time.In fact,I wanna tell you a love story.twenty four years back,a young man loved a young woman badly.As usual,Their parents didn't accept.They left their parents and had become couple.After two years that young man parents accepted them but young woman parents have not accepted till today."She said in shaking voice.we almost reached Ramapuram.In fact,I was frustrated of this nonsense."Why all these non sense you are telling to me?"I wanted to ask.But I couldn't after seeing her face.Her eyes became red and her voice was shivering.She was about to cry.She continued"You may have doubt,why i am telling this to you.Because there is a reason.that is,that young man is my father and young woman is my mother".I could hear the sound of tear drop on her right hand.I didn't know how to react to that.She continued"My mother has a brother.He has been in touch with us for fifteen years without telling to my grand parents.I joined in our college,because of my brother-in-law.My uncle's son.He studied there.""What?In our college?who?"I exclaimed.Our car was moving in village.I searched for her brother-in-law face among my class mates in my mind.Even after,so many permutations and combination I failed to get the answer.I was so curious to know.Then she asked me to stop the car suddenly.I didn't want to hear anything except that bloody brother-in-law name.I was waiting for her reply.I requested her.But she didn't.She shouted this time to stop the car.Unintentionally I applied much pressure on the brake.Car stopped suddenly.My head forced to hit to the steering due to inertia.She just moved forward,nothing happened."Why are you killing me?"I almost exhausted.She smiled.But in seconds,I realized that my car had stopped before my own house.I could see my parents were standing at the gate with another couple.They were smiling at us.I was confused for a second.She gave a single answer to all my confusions that "This is my grand parent's house.There you can see my uncle,aunt and my dad,ma".Even though I asked "Who is your brother-in-law?".Immediately she hugged me and said"Fool,You only".I enjoyed that feeling.I was the most happiest and luckiest person in the universe at that moment.
           You know?My parents and your mother's parents tried for one hour to separate us.After 3 months we got married.After 9 months you was born.Again after seven years you make us to go to our beautiful flash back.
       Super daddy!So nice of you both.Mom,You are not telling anything.
   Your pappa is not giving chance.How can I ?
       Dad,why are you not giving chance to mom?
       Your mom made me to cry for five years.This is the punishment.
        that's okay dad.But I think a link is missing in story.
         link?
        Ya.Mom gave a letter to you at  the temple na?What about that?
        Hm..Good girl.You are listening quite brilliant
      Thank you pappa.Tell me.What happened?
   I waited two days without leaving the temple.I requested priest to stay.But no use.Next day evening I returned to room.I was so tired because of two days waiting.When I was about to sleep,Letter had fallen from my study table on the ground.I just went there to pick up.And unfolded to see what she wrote.In my surprise,It was pure white paper.Nothing was there on the paper.I was shocked and got angry.
       Mom.What is this?Why did you give white paper?
  To make fun
       Devil
 Daddy.Please?
       Okay you carry on.
       I gave a letter to give that to somebody.Then,what your genius daddy had to do?He had to ask about details of that person.But your daddy didn't.He waited for two days foolishly.
       Ha..ha..Dad..
 Hey don't laugh at dad..Can I tell you a secret in your ear,your dad is not waited for him,waited for me..
       Great dad&Great mom.
You are also great son,Come on..Go to bed..Its already time 10 PM.Tomorrow you have to wake up early,School is there..
      Good Night

WRITTEN BY
NARESH GANTALA